martes, 1 de febrero de 2011

Concierto

Anestesia sonora
se apaciguan mis sentidos

distorsión e imagen
distorsión e imagen

y tras ésta:
chimeneas que sacan humo
¿edificios en llamas?
o un hombre torpe
haciendo el signo imperante de la cruz
con los brazos, sobre el pecho
o un niño corriendo a ningún lugar
o...

Repetición tras repetición
visión y oído se superponen

No hay tiempo
no hay espacio

sólo conmigo
un contínuo deformado




La muestra sonora. Godspeed You! Black Emperor. Una ascensión.

1 comentario:

  1. Després d'escoltar i sentir la peça que has posat en el teu blog, no m'estranya el teu poema. Es per restar hipnotitzat i relaxat. Qualsevol amb sensibilitat, ha de astorar-se i commoure's.

    ResponderEliminar