LAS TECLAS
MIS DEDOS...
UN TECLEO DESPACIO
HACE frío EN LA CALLE
HACE frío EN LOS BOLSILLOS
Y EN ESTA CASA MÍA
TAMBIÉN PUEDO SENTIRLO
EL frío DEL CONTACTO
CON LAS TECLAS,
ANTES EN LOS BOLSILLOS
UN ASCENSO PERPETUO...
UNOS DEDOS ANTE-PUESTOS,
LA PARTE LIBERAL
DE TODO MI CUERPO
El fred, com la soledat, no sempre ve quan volem. Més aviat, s'escolen per les secretes i estretes escletxes del cervell. I a vegades, es queden per sempre. Però no sempre, ja saps.
ResponderEliminar